De gemiddelde Nederlander

Ken jij de gemiddelde Nederlander?

Ja, dat is Frank Jansen uit Wijchen. Frank is vijfendertig jaar, niet avontuurlijk en rijdt in een zilverkleurige auto. Hij gaat drie keer per jaar naar Ikea. Frank is blank, 1.86 meter lang en draagt een spijkerbroek. Hij is getrouwd en heeft een dochtertje. Frank weegt 94 kilo en is heel tevreden.

Hoe kom je aan die wijsheid?

Dat heeft het AD uitgezocht. Op basis van cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek.

Is Frank homo?

Dat stond er niet bij.

Veel getrouwde mannen blijken homo te zijn. Niks mis mee, maar het feit dat Frank getrouwd is en een dochter heeft zegt dus niks over zijn seksuele geaardheid.

Nee, maar is dat nodig dan?

Ja, wat moet ik anders met die informatie? Dat zou ik als heteroseksuele vrouw toch wel willen weten. Stel dat ik Frank een leuke man vind. Dan is het prettig om te weten of hij homo of hetero is. Is hij homo dan heb ik er een leuke praatvriend bij. Is hij hetero dan is praten de eerste weken het laatste waar ik aan denk.

Je denkt teveel in hokjes.

Helemaal niet. Vrouwen denken niet in hokjes. Wij kijken naar de mens achter het gemiddelde. En waarom is de gemiddelde Nederlander trouwens een man?

Ja, weet ik veel. Als je alle mannen en vrouwen in Nederland optelt en deelt door twee dan hou je waarschijnlijk een man over.

Wat is dat nou voor een logica? Hebben ze bij het CBS allemaal dyscalculie of is de statistiek een nieuwe weg ingeslagen? Zo gaat de vrouwenemancipatie weer terug naar af. En wordt de LHBTI-gemeenschap al helemaal vergeten. En waarom is Frank blank? We hebben duizend verschillende kleuren in Nederland maar o, o, o, wat een toeval. De gemiddelde Nederlander is weer blank.

Geen idee. Maar wit is de kleur waarin alle kleuren uit het spectrum samenvallen. Wit is eigenlijk niet eens een kleur. Het is een volledige weerkaatsing van het licht. Als gemiddelde de meest neutrale optie denk ik.

Dus als je gemiddeld bent dan ben je kleurloos? Wat moeten we dan met die informatie? Ga er dan gewoon vanuit dat we allemaal niks voorstellen. En per definitie allemaal niks kunnen. Zit ook dichter bij de waarheid. En als iemand dan af en toe wel wat blijkt te kunnen dan is dat een meevaller. Haalt de druk van de ketel. Maakt dat we allemaal wat relaxter in het leven komen te staan.

Ja, dat is misschien zo gek nog niet. Nou snap ik ook ineens waarom die voorspellingen over koopkracht voor mij nooit kloppen. De gemiddelde Nederlander gaat er jaarlijks in besteedbaar inkomen altijd op vooruit. Maar dat is alleen Frank. Die zal inmiddels wel miljonair zijn.

En wat maakt die Frank zo tevreden dan? Ik ben heel benieuwd. Ik geloof er niks van.

Waarom niet?

Ik ben ook getrouwd met een Frank. Die ligt alleen maar op de bank te ruften. Het enige moment waarop hij tevreden kijkt is op zondagavond. Als Studio Sport begint.

Ja, maar voetbal is voor de gemiddelde man heilig. Dat is onderdeel van het systeem. Zo hebben we de samenleving ingericht. De hele week werk je je het schompes en daarna mag je op zondagavond een uurtje bijkomen. Vervolgens begint de cyclus weer opnieuw. Je hele leven lang. Zo ziet een gemiddelde werkweek eruit.

O, we hebben ook al een gemiddelde werkweek?

Ja. We hebben van alles gemiddelden. Die geven ons houvast. Dan kun we ons spiegelen aan wat normaal is en ons gedrag daarop afstemmen. Dat we niet allemaal zelf gaan doen wat we leuk vinden want dan wordt het leven onvoorspelbaar.

En de 'ik' dan? Wat doen we met ons eigenheid?

Gewoon aanpassen, hè. De meerderheid volgen. We leven in een democratie en daar heeft de meerderheid het voor het zeggen. Anders krijgen we straks mensen die niet alleen keihard werken maar ook van het leven willen genieten. Of van hun eigen sekse houden. Of zeggen dat ze zowel een penis als een vagina hebben. Of vrouw zijn maar zich man voelen. Of andersom.

Ja, maar dat is wel de waarheid, sukkel. Er bestaan geen gemiddelde mensen. Henk is transgender en Ingrid is lesbisch. Een gemiddelde man en vrouw bestaan niet. Niks is gewoon. Je bent zoals je bent en het zou prettig zijn als we elkaar allemaal zo zouden accepteren.

Nou, ik wist niet dat je kwaad werd...

Nee, maar jij leeft nog in het Pleistoceen. Toen hadden mannen nog lange hoektanden en vrouwen een baarmoeder als een schooltas. We leven in een andere tijd. De mens is geëvolueerd tot de personen die we nu zijn. Man, vrouw en alle varianten die daartussen zitten. Gemiddelden bestaan niet. Blank, bruin, geel. We zijn allemaal 'onszelf'.

Dus ik moet wat minder traditioneel gaan denken?

Lijkt mij een goed plan...

Mensen wat meer als unieke persoonlijkheden gaan zien?

Ja, dat is ook leuker voor je vrouw...

Hoezo?

Ze kwam net uit de kast. Ze leeft toch liever met een vrouw dan met een eikel...