Doel onbekend

Welkom bij de bijeenkomst Een Leven Zonder Doel. U bent allemaal hooggeleerd. Zijn wij het erover eens dat we niet weten waartoe wij op aarde zijn?  

Zeker.

Er is dus geen wetenschappelijk bewijs over het doel van onze aanwezigheid op aarde? Over het nut van ons bestaan?    

Nee, dat hebben wij niet kunnen ontdekken. Er zijn wat theorieën en geloven. Maar om nou te zeggen dat we wetenschappelijk hebben kunnen aantonen waarom we hier zijn? Ons is het niet gelukt.       

Heeft het nut om een bijdrage te leveren aan iets waarvan het hogere doel niet bekend is?  

Dat is de centrale vraag. Want waar lever je dan een bijdrage aan? Wellicht zijn wij allen loodgieters die de riolering aansluiten op de waterkraan? Denken we voor onszelf zelf nuttig bezig te zijn maar zitten we het hogere doel daarmee volledig te traineren? We weten het niet.  

Professor Pat? Wat bent u gaan doen toen u erachter kwam dat het doel van uw leven niet bekend is?  

Ik dacht als het allemaal geen nut heeft, dan kan ik net zo goed koeienmisser worden.

Interessant. Hoe is dat zo gekomen?

Ik had vroeger twee koeien en die ben ik kwijtgeraakt. Ik had bij de pakken neer kunnen gaan zitten, maar ik heb van mijn gemis mijn kracht gemaakt. Ik ben koeienmisser geworden. Ik mis ze iedere dag.

Professor Pet? Heeft het gebrek aan een wetenschappelijk aantoonbaar doel uw leven ook veranderd? 

Zeker. Ik ben de-zon-komt-op-zegger geworden. Ik zeg de hele dag 'de zon komt op'. 

Bijzonder. Hoe bent u daarop gekomen?

Het geeft het leven toch een positieve lading. Eerst was ik het-einde-nadert-roeper maar dat vond ik niet constructief. Ik heb het een tijdje geprobeerd, maar toen vroegen de Jehova’s of ik bij hun wilde komen werken. Dat heb ik niet gedaan. Dan werk je toch weer aan een doel terwijl je het hogere doel niet kent. Daar kun je als wetenschapper niet aan beginnen.

Professor Put? Wat bent u gaan doen toen u duidelijk werd dat we niet weten waartoe wij op aarde zijn?   

Ik ben wak-zitter geworden. Ik werd depressief. Ik had mijn hele leven gestudeerd. Dan is het toch een tegenslag om na je studie te moeten concluderen dat het leven geen wetenschappelijk bewezen doel heeft. Dat kun je als wetenschapper niet negeren. Je kunt niet blijven doorklooien als je niet weet waar het om gaat. Gelukkig ging de wereld voor mij open. Zes maanden geleden zakte ik door het ijs. Ik belandde in een wak en daar ben ik blijven zitten.   

Professor Pot? Wat bent u gaan doen toen u erachter kwam dat het leven op aarde geen wetenschappelijk bewezen doel heeft?    

Ik ben keeper geworden. 

Maar dan zit u bij de verkeerde bijeenkomst? Dan heeft u wel een doel in uw leven? 

Dat klopt. Maar daar wil ik vanaf. Iedere keer als er een bal op mijn doel wordt geschoten dan duik ik ervoor. Het is zo nutteloos. Mijn hele zondag is naar de kloten en ik ben gekluisterd aan dat zestienmetergebied. Ik zoek een leven zonder doel. Dat vergroot mijn actieradius. Misschien kom ik wel een leuke handbalster tegen? 

Professor Pit? Is uw inzicht ook veranderd toen bleek dat het nut van uw bestaan niet duidelijk is? En u daar dus ook geen doelen aan kunt koppelen?     

Absoluut. Ik heb het roer volledig omgegooid. Ik bied de hele dag excuses aan. Daar is veel vraag naar tegenwoordig. Je kunt het zo gek niet noemen of ik er worden excuses gevraagd. Voor alles. Het slavernijverleden, de watersnoodramp, de uitstorting van de Heilige Geest, de geboorte van Lil’ Kleine. Het gaat de hele dag door. Ik heb het drukker dan toen ik nog aan de universiteit doceerde.

Doctor Foe-Yong-Hai? Heeft u daar vanuit de spirituele invalshoek nog iets aan toe te voegen?

Zeker. Los van de wetenschappelijke nutteloosheid is het nastreven van doelen sowieso ongewenst. Doelen liggen in de toekomst. Voor een bewust leven is leven in het Nu belangrijk. Wees als water en volg de stroom van het leven. Het nastreven van doelen leidt af van het Nu. Het vertroebelt de geest en het zorgt voor een stressvol leven. Een leven dat niet met aandacht voor het moment wordt geleefd is geen zinvol leven. Daar moet je niet aan beginnen. Volg het pad dat het leven voor je heeft uitgestippeld. Dan zie je vanzelf waar je uitkomt. 

Mevrouw doctor Plok? Wat doet u tegenwoordig?  

Ik ben treurwilg geworden. Iedereen vond mij een takkenwijf dus dat leek mij de juiste bestemming. Als het leven toch geen wetenschappelijk bewezen doel heeft, waarom zou ik dan mens blijven? Ik sta nu tussen een brandnetel en twee Rhododendron’s. Wij zetten CO2 om in zuurstof. Maar sinds de mens economische doelen is gaan stellen is dat niet meer bij te houden. Ik stik me de moord, maar ik blijft gewoon staan. Volgens die Rhododendron's verander ik door de droogte vanzelf in brandhout.   

Professor Pluk? In het kader van doelgericht werken? Hoe moeten wij dat doen als het hogere doel van ons bestaan niet bekend is? Misschien zijn wij allen onderdeel van een experiment? Een pilot van de natuur om de aarde snel te laten opwarmen om leven op de maan mogelijk te maken? En dan gaan wij dat met milieumaatregelen tegenwerken?     

Dat is een hele legitieme vraag. Maar net als u weet ik het antwoord ook niet. Menselijke doelen zijn vaak toekomstige problemen verpakt in een leuk jasje. Het leven is te complex. We overzien het totaal niet waardoor alles altijd weer anders uitpakt dan we denken. Wees dus alert als mensen zeggen de oplossing te weten. Heb waardering voor hun enthousiasme maar blijf realistisch. Niemand weet waarom we hier zijn.