Mijn functie is realisator.
Indrukwekkend. Waren de functies zitter en prater al vergeven?
Ik denk het.
Maar dan heb je dus ook collega's die nooit wat realiseren?
Waarschijnlijk. Daar zullen de functiekundigen wel rekening mee hebben gehouden.
Het is Yin en Yang, hè. Anders heeft de naam geen onderscheidend vermogen.
Maar kùn je realiseren? Presteer je wel eens iets?
Schiet mij zo snel niets te binnen.
Kun je koken?
Nee.
Ben je een klusser?
Ook niet.
Kun je een band verwisselen?
Zeg, hou eens op.
Ben je dan misschien een bankligger?
Ja, dat gaat mij vrij goed af. Ben nu 61. Zeker de helft van mijn leven op de bank gelegen.
Wanneer houdt dat bank liggen op?
Geen idee. Waarschijnlijk als ik bedlegerig wordt.
Mooi. Dan wordt dat jouw piekmoment. Het moment waarop je het bank liggen hebt gerealiseerd.
Meen je dat nou?
Ja, natuurlijk. Al die ontspanningen sluit je dan af. Dan ben je een realisator geworden.
Krijg je dan een gratificatie? Of boter-bij-de-vis?
Lijkt mij wel. Als je als realisator iets realiseert dan is het prettig als dat gewaardeerd wordt. Waar doe je het anders voor? Dan kun je net zo goed niet bedlegerig worden.
Mijn collega's reageren wel positief als ik een vergadering binnenloop.
Hoezo? Omdat je dan beweegt? Een tegennatuurlijke toestand vertoont?
Nee, de aanwezigheid van een realisator maakt verder vergaderen overbodig. Dan hoeven ze zich nergens druk meer om te maken. Als ik er ben wordt alles gerealiseerd. Althans, dat denken ze.
Maar al die verwachtingen. Geeft dat niet een enorme druk?
Ja, gigantisch. Maar dat maakt niet uit. Ik kan er goed mee overweg.
Maar hoe los je dat op dan? Hoe raak je die stress weer kwijt?
Dan ga ik weer lekker op de bank liggen.

Comments